દલિત રાજકારણમાં નવું મંથન

 

પરિવાર આધારિત ઉદ્યોગોના સોપ ઓપેરા રાજકારણથી કંટાળીને, દલિતો મુખ્ય પ્રવાહ, પ્રતિનિધિ પક્ષની શોધમાં છે: ગુરુ પ્રકાશ

દલિતો કુલ વસ્તીના ૧૬ ટકાથી વધુ છે. છેલ્લા સાત દાયકામાં, બંધારણીય રીતે ફરજિયાત અને હકારાત્મક કાર્યવાહી નીતિઓને કારણે દલિત સમુદાયનું ગૌરવ અને પોતાની માન્યતા માટેનો સંઘર્ષ ચોક્કસપણે વધુ મજબૂત અને સંગઠિત બન્યો છે. રાજ્ય પ્રાયોજિત રોજગાર અને શિક્ષણમાં વિશેષ રક્ષણ સાથે દલિતોએ રાષ્ટ્રના રાજકારણ પર સકારાત્મક છાપ છોડી છે.

નોંધપાત્ર છે કે આપણા બંધારણના નિર્માતાઓની દૂરંદેશીને અને મુખ્યત્વે ડ્રાફ્ટિંગ સમિતિના અધ્યક્ષ ડો. બી. આર. આંબેડકરના વિઝનના કારણે સત્તા, શાસક અને શાસનની સંસ્થાઓનું પ્રમાણમાં પ્રાદેશિકરણ થયી ગયું છે. ડો. આંબેડકરે દબાયેલા અને હાંસિયામાં ધકેલાયેલા લોકો માટે ગૌરવપૂર્ણ અસ્તિત્વનો માર્ગ સ્પષ્ટ કર્યો હતો. જો કે, જ્ઞાતિની સમસ્યા બહારથી જેટલી સામાન્ય લાગે છે તેના કરતાં વધુ માળખાકીય છે., પરિણામે આ સંઘર્ષ ચાલુ રહ્યો છે. હિંસાની ઘટનાઓ અને બહિસ્કૃત થવાના બનાવો દલિત સમુદાય માટે મોટા પાયે એક ત્રાસદાયક અનુભવ છે.

દલિતોનું નિર્ણાયક ભૂમિકાઓમાં પ્રતિનિધિત્વ હજી પણ અપરિપક્વ છે. દલિતો માટે સામાજિક વર્ચસ્વ એક દૂરસ્થ વાસ્તવિકતા છે, પરંતુ રાજકીય સ્તર ઉપર નોંધપાત્ર દબદબાએ સમુદાયના હિતોની પ્રગતિમાં ફાળો આપ્યો છે. તેથી, દલિતની જુંબેશની દિશા સમજવા દલિતોના રાજકીય ઉચ્ચારણના માર્ગને સમજવું અનિવાર્ય બની જાય છે.

આઝાદી પછીના દાયકાઓમાં, સમગ્ર રાષ્ટ્રના દલિતો માટે કોંગ્રેસ એકમાત્ર વિકલ્પ હતો, જોકે કોંગ્રેસ અને સમુદાયના સૌથી તેજસ્વી નેતા ડો. આંબેડકરના સંબધો ખટાસભર્યા રહેલા. બંધારણ સભાની ચર્ચાઓ અને આગામી રાજકારણ એ હકીકતનો પુરાવો છે કે કોંગ્રેસ અને આંબેડકર ક્યારેય સાથી મુસાફરો બનવાની રાહમાં ન હતા. તેથી, આંબેડકરનો વારસો પ્રાકૃતિક બન્યો, કેમ કે કોઈ પણ વ્યક્તિ અથવા સંસ્થા તેના પર એકમાત્ર સંરક્ષક હોવાનો દાવો કરી શકતી નથી.

રાજકીય ઇતિહાસકારો દ્વારા ઓછા બોલાયેલા અને લખવામાં આવેલા બાબુ જગજીવન રામ પણ એક અંડર-રેટિડ, પરંતુ મહત્વપૂર્ણ વ્યક્તિ હતા, જેમણે સતત હાંસિયામાં ધકેલાયેલા લોકો માટે અવાજ ઉઠાવ્યો અને જેમનું નામ હજી પણ માત્ર ભારતમાં જ નહીં પરંતુ વિશ્વભરમાં સૌથી લાંબા સમય સુધી સેવા આપનારા સાંસદોમાંના એક તરીકે નોંધાયું છે. આમ, આઝાદી પછી દલિત રાજકારણ મુખ્યત્વે આંબેડકર અને જગજીવન રામની આસપાસ હતું એવું માની લેવું અયોગ્ય નહીં હોય, જેમાં કોંગ્રેસ પાર્ટીએ અન્ય કોઈ સંગઠનાત્મક વિકલ્પની ગેરહાજરીમાં સંસ્થાકીય છત્ર પૂરું પાડ્યું હતું.

જનતા પાર્ટીમાં ઉત્તર પ્રદેશના રામધનનો પ્રભાવ હતો, પરંતુ ત્યાર બાદ કાંશી રામ અને રામ વિલાસ પાસવાનના આગમન સુધી એક વિશાળ શૂન્યાવકાશ આવી ગયો.  કાંશી રામ અને અને પાસવાને આગામી કેટલાક દાયકાઓ સુધી દેશના રાજકીય ગઢ ઉપર દલિતોની રાજકીય અભિવ્યક્તિને આકાર આપ્યો હતો. પંજાબ, હરિયાણા અને યુપીમાં દલિતો સામે શોષણ અને હિંસાના વધતા જતા કેસની પૃષ્ઠભૂમિમાં બહુજન સમાજ પાર્ટીનો ઉદય એક નોંધપાત્ર ક્ષણ હતી. રાષ્ટ્રના રાજકીય ઇતિહાસમાં પહેલી વાર એક રાજકીય સંગઠનની કલ્પના બહુજનોના એક બ્લોકનું પ્રતિનિધિત્વ કરવા માટે કરવામાં આવી હતી. જેમાં મધ્યસ્થ જાતિઓ અને દલિતોના વર્ગોનો સમાવેશ થતો હતો. જોકે રામ જન્મભૂમિ આંદોલન અને મંડલ કમિશનની રાજનીતિ સાથે આ બ્લોક પાછળના વિચારને મોટો ઝટકો લાગ્યો હતો. ત્યારબાદ બસપાએ વિવિધ સામાજિક ગઠબંધનો સાથે સફળતાપૂર્વક અને નિષ્ફળ પ્રયાસો કર્યા છે, પરંતુ પાર્ટી માટે હવે અસ્તિત્વ ટકાવી રાખવાની લડાઈ છે. આંતરિક લોકશાહી અને સામૂહિક નેતૃત્વ વિના કોઈ રાજકીય સંગઠન વિકસી શકતું નથી.

દલિતોએ એવા પક્ષો સાથે પ્રયોગ કર્યો છે જે શરૂઆતમાં એક વિચારથી શરૂ થયા હતા પરંતુ સમય જતાં મોટા ભાગે આ પક્ષો વ્યક્તિ કેન્દ્રિત અને પરિવાર કેન્દ્રિત બન્યા હતા. જ્યારે નેતૃત્વ રાજકીય પક્ષને વ્યવસ્થિત રાખી શકતું નથી, ત્યારે સામાજિક-આર્થિક રીતે પિરામિડના તળિયે રહેલા સમુદાયને વિશ્વાસનીય નેતૃત્વ આપવાની આ પક્ષો પાસે થી અપેક્ષા ઠગારી નીવડી શકે છે.

દલિતો સ્પષ્ટપણે પરિવાર આધારિત ઉદ્યોગોના સોપ ઓપેરા રાજકારણથી કંટાળી ગયા છે જે સમુદાયના હિતોનું પ્રતિનિધિત્વ કરવાનો દાવો કરે છે. દલિતો આંબેડકરની કલ્પના મુજબ મુખ્ય પ્રવાહના રાજકારણનો ભાગ બનવા માંગે છે. તેઓ દેશના વિકાસ અને પ્રગતિમાં હિસ્સેદાર બનવા માંગે છે અને માત્ર ચૂંટણી દરમિયાન વેપાર કરી શકાય તેવી રાજકીય ચીજ વસ્તુ રહેવા માંગતા નથી.

કોંગ્રેસે તેમને નિષ્ફળ કર્યા. પ્રાદેશિક પક્ષોએ તેમને કોઈ ટકાઉ ઉકેલ આપ્યો નથી. તેથી, ભારતીય જનતા પાર્ટી દલિતોમાં વધુને વધુ સુસંગત તાકાત બની રહી છે. સંગઠન અને સરકારમાં ઔપચારિક પદથી આગળનું પ્રતિનિધિત્વ દલિત સમાજના ગૌરવ અને વિચાર માટે આગામી પેઢીના સુધારાઓનું માર્ગદર્શક બળ હશે.

(Note: Translated from an article titled 'There is a churn in Dalit politics' from the Indian Express, dated June 22, 2021, written by Guru Prakash)

 

Tu Rangai Jane Rang Ma in English Version

You immerse thyself in love,

Do immerse thyself in love.

To worship Rama-Sita,

In devotion of Radhe-Krishna.

You immerse thyself in love,

Do immerse thyself in love.

Will pray today, will pray tomorrow, will pray Sita-Ram,

When shall we pray for Radhe-Shyam?

The breath will break down, veins will betray,

Life will leave your body.

Just immerse thyself in love,

Do immerse thyself in love.

To worship Rama-Sita,

In devotion to Radhe-Krishna.

Self is smarter, knows everything.

Wills to live so long, it wants to own it all.

Yama will come a day, don’t you forget.

You shall have to part away.

You immerse thyself in love,

Do immerse thyself in love.

To worship Rama-Sita,

In devotion to Radhe-Krishna.

 

We shall worship, once we get old.

First, let us finish our jobs, shall be pilgrims later on.

Soul shall vanish one day dear,

Only body on sofa.

You immerse thyself in love,

Just immerse thyself in love.

To worship Rama-Sita,

In devotion to Radhe-Krishna.

 

Spare some time and start knowing you

Lest you miss it all, lest you miss it at all.

God is joy; god is all.

Meditate along Shiva.

You immerse thyself in love,

Do immerse thyself in love.

To worship Rama-Sita, In devotion to Radhe-Krishna.

 

Mixing together foods of all kinds, you relish with your might.

How can Rama come to your sight? 

Alms and fortunes stayed away you,

How come you still walk proud?

You immerse thyself in love,

Just immerse thyself in love.

To worship Rama-Sita,

In devotion to Radhe-Krishna.

 

All say collect first, pray later on.

Grab some healthy price, make arrangements for your life.

'Wish that God so easy available',

Saints pronounced sarcastically.

You immerse thyself in love,

Just immerse thyself in love.

To worship Rama-Sita, In devotion of Radhe-Krishna.

(Note: Translated from the original bhajan of Gujarati singer Hemant Chauhan)

 

A Rebel Against Injustice: Birsa Munda

 

        (https://images.freeimages.com/images/large-previews/58e/birsa-munda-1202844.jpg)

Birsa Munda's worth can be gauged by the fact that he is the only tribal leader whose image hangs in Parliament's Central Hall. Birsa, the young rebel, was a strong leader who transformed his fellow tribal members and fought the Britishers' double colonialism of land and culture.

The great leader, Birsa, was born on November 15, 1875, in Ulihatu, Bengal Presidency, which is now part of Jharkhand's Khunti district. Birsa Munda, who not only obtained his primary education in missionary schools but was also converted to Christianity under the names David Birsa and Birsa Daud, had a lasting impact on his brief life. Birsa Munda, on the other hand, quickly recognised the British invaders' clandestine exploitation of the tribals under the guise of missionary instruction.

Birsa founded his own religion, Birsait, to maintain his society's belief system. Munda persuaded the people of Oraon and Munda to return to their traditional beliefs and worship of One God. Birsa worked as a social worker as well. He warned his people about witchcraft and drink, and urged them to pray and follow a strict code of conduct.

Munda also had successfully united his people to confront anti-establishment forces. He created a movement named ‘Ulgulan' (The Great Tumult) in the Chaibasa district between 1886 and 1890. Birsa was arrested on March 3, 1900, and died on June 9, 1900, at the age of 25.

The colonial authorities recognised the potential of Birsa's campaign and passed the Chotanagpur Tenancy Act in 1908. As a result, it became India's first law prohibiting the transfer of tribal land to non-tribal people

Pratap Bhanu Editorial on Hindi- A translation work

 

હિંદીભાષાનો ભય                    

સંસ્થાનવાદીઓ એ આપણને ‘એક દેશ એક ભાષાનો’ વિચાર વારસામાં આપેલો.

ભૂતકાળમાં હિંદી-દિવસને અમાંગલિક પ્રસંગ માનવામાં આવતો તેને બદલે આ વખતે હિંદી-દિવસની ખાસ નોંધ લેવામાં આવી. હિંદીમાં ટ્વીટ કરતાં કેન્દ્રીય ગૃહમંત્રી અમિત શાહે જણાવ્યું કે“ આજના સમયમાં દેશને એક કરવાનું સામર્થ્ય જો કોઈ એક ભાષામાં હોય તો તે ભાષા હિંદી છે જે સૈાથી વધુ બોલાય છે. અંગ્રેજી ભાષાનો પ્રભાવ આપણી ઉપર એ હદે છે કે તેની સહાયતા વિના આપણે હિંદી બોલી શકતા નથી.” ગૃહમંત્રી એ એવું પણ કહ્યું કે જનતાએ વિચાર કરવાની જરૂર છે જો પરદેશીભાષાઓના પ્રભાવમાં આપણી ભાષાઓ લુપ્ત થઇ જશે તો આપણે સંસ્કૃતિથી વિખૂટાં પડી જઇશું.

તો શું આપણે માની લેવું કે આઝાદીના ૭૨ વરસ પછી પણ દેશની એકતા અપૂર્ણ છે? એવું તો શું છે જે દેશનું વિભાજન કરે છે અને જેમાં એકીકરણની પ્રક્રિયા ભાષાથી જ શક્ય બને છે?વળી આ ભાષા હિંદી જ હોવી જોઈએ?

નવાઈની વાતએછેકેપોતાને ત્યાં રહેલીતમામબદીઓમાટેસંસ્થાનવાદીઓનેકારણભૂતમાનનારા ભારત ને ‘એકદેશએકભાષા'જેવીસંસ્થાનવાદીમાનસિકતાનેઅનુસરવાનીજરૂર પડે છે.ભાષાને લઇ ને આ પ્રકારનું વલણ ભારતનેસંસ્થાનવાદતરફથીમળેલભેટછે.સંસ્થાનવાદી દેશોમાંઆધુનિક રાષ્ટ્રનિર્માણની પ્રક્રિયાગૂંચવણભરી હતી અને તેથી સાંસ્કૃતિક સમાનતાના પ્રશ્નો ઉદભવ્યા. કોઈ પણ દેશ માટે પોતાનીઐતિહાસિક અને સાંસ્કૃતિક પરંપરાનો અધિકાર ભાષાના લેખિત સ્વરૂપ સિવાયઅશક્ય છે.ભાષાઓ અને સાહિત્ય, એક અનન્ય અને મહાન ભૂતકાળથીસાંસ્કૃતિક સાતત્યના આ અભિયાન માટે નિર્ણાયક સાબિત થયા છે. લગભગ બધા જયુરોપિયન રાષ્ટ્રો એ આ પ્રકારના અભિયાન ચલાવ્યા અને પોતાની વિચારધારાને ગુલામ દેશોમાં પણ વારસામાં આપી. ભાષાઓ અને બોલીઓમાંઘણું વૈવિધ્ય હોવા છતાંયુરોપીય રાષ્ટ્રો એ એક ભદ્રવર્ગીય અનેબીનસમાવે શી અભિયાન વડે પોતપોતાનીરાષ્ટ્રભાષાઓ અપનાવી હતી.આજે આ પ્રકારની ભાષાકીય એકરૂપતાનોપ્રતિકાર ઘણાં ક્ષેત્રોમાંથી કરવામાં આવી રહ્યો છે. જેમાંથી એક વર્ગ ભારતમાંથી અન્ય દેશમાં સ્થળાંતર થયેલા લોકોનો છે.અલબત્તસ્વીટ્ઝરલેન્ડ જેવો અપવાદપણ છે જેનેકોઈપણ એક માત્ર રાષ્ટ્રભાષા ન હોવા છતાં પણ દેશની સ્થિતિ પ્રમાણમાં વધુ સ્થિર છે.

  ‘એક રાષ્ટ્ર એક ભાષા’ જેવો એકાકી રાષ્ટ્ર માટેનો વિચાર અંગ્રેજોની દેન છે પણ વક્રોક્તિ છે કે,અંગ્રેજી ભાષાનો દ્વેષ આપણને આ હકીકત તરફ અંધ બનાવે છે. ભારતીય ઉપખંડના ઇતિહાસમાં ક્યારેય પણ એક ભાષા કેએક સંસ્કૃતિ દ્વારા રાષ્ટ્રીય એકતાનું પ્રદર્શન કરવાની જરૂર ઉભી થઇ નથી સિવાય કે છેક સંસ્થાનવાદ પછી.

આ પ્રકારના અભિયાન હેઠળમેન્ડરીન, રશીયન કે ઉર્દુ ભાષાને લાદવામાં આવેલી જેના ઉદ્દેશ્યો ભાગ્યે જ સાકાર થયા છે. શું ‘ઉર્દુ’ પાકિસ્તાનને એકસૂત્રતામાં બાંધે છે? સામ્યવાદી, લશ્કરવાદી, જમણેરી કે સમાજ-ઉત્કર્ષવાદી જેવી એકહથ્થુ શાસન કરનારી તમામ વ્યવસ્થાઓમાં બહુમતવાદને લઈને એક ભય સતાવે છે.કેમકે આ બાબત સમાજના જે-તે સત્તાધારીઓ તરફથી ઊઠતા પ્રશ્નો તરફ લઈ જાય છે.બહુમતવાદને અંધાધૂંધી માનવામાં આવે છેકેમ કે એકસમાન વસ્તુને સરળતાથી કાબૂમાં રાખી શકાય છે.શુંઆ સંદર્ભમાં આપણા દેશનો ઇતિહાસ, તેના લોકો અને તેમની સંઘર્ષ ભરેલી સંસ્કૃતિઓને ટકાવી રાખવાની જવાબદારી હિંદી ભાષાની હોવી જોઈએઅને શું હિંદી આ કરી શકે?

શાહની વાતનો ફરી ઉલ્લેખ કરતા, “આપણું પ્રાચીન તત્વદર્શન, આપણી સંસ્કૃતિ અને આઝાદીનાસંઘર્ષની ગાથાનું સંવર્ધન કરવા માટે જરૂરી છે કે આપણે આપણી પ્રાદેશિક ભાષાનેસુદઢ બનાવીએ અને આપણી પાસે વધુ નહિ પણ એક ભાષા હિંદી તો એવી છે જ જેને રાષ્ટ્રની ઓળખ છે.”આપણું તત્વદર્શન અને આપણી સંસ્કૃતિ શું છે એ ચર્ચાનો વિષય છે. પણ શું હિંદી એ આ પ્રકારના ઇતિહાસનું વાહક બની શકે?

વાસ્તવમાંહિંદીભાષા શું છે? શરૂઆતની ખડી બોલી બોલનારાઓ અને ઉતરીય ઉપખંડ સહિતના અન્ય વિસ્તારમાં જુદી જુદીભાષાઓબોલનારાઓ વચ્ચેની વાતચીતનું વિકસિત રૂપ એટલે આધુનિક પ્રમાણભૂત હિંદી.બોલવામાં આવતી હિંદી ઉપર મોટાપાયેપર્શિયન, અંગ્રેજી અને અન્ય ભાષાઓની અસર છે છતાંહિંદીને લઈને વર્તમાન પ્રોત્સાહન ધારાધોરણયુક્ત અને સંસ્કૃતમય હિંદીની વાત છે.તમિલ, કન્નડ, તેલુગુ વગેરે ભાષાઓની તુલનામાં  હિંદીનો ઇતિહાસ બહુ તાજેતરનો છે.

શા માટે આજે આવો પર્વતમાનઅને વિભિન્ન ઇતિહાસ મહત્વનો છે? અંગ્રેજીને લઈને શેનો ભય છે? આ મુદ્દો સાંસ્કૃતિક આત્મીયતા સુધી સીમિત નથી પણતેમાં સામાજિક, આર્થિક અને રાજકીય અસમાનતાઓના કંઈક સંકેતો દેખાય છે.અંગ્રેજીની તુલનામાં હિંદી ઘણી બધી અસમાનતાઓને સૂચિત કરે છે. તો પછી ભારતની અન્ય ૭૮૦ ભાષાઓના સંબંધોમાં પણઘણી બધી અસમાનતાઓ હિંદી સૂચવે છે. ખાસ કરીને સંસ્કૃતમયહિંદી તેના જ્ઞાતિ જોડાણને છોડે એવી સંભાવના નહીવત્ છે.તેથી જ તો ભારતની મોટાભાગનીલઘુમતીઓ અને મૂળનિવાસીસમુદાયો હિંદીની જગ્યાએ અંગ્રેજીને પસંદ કરે છે. જેમાં જ્ઞાતિનાહીનતાનાભાવથી દૂર ગતિશીલતા પૂરી પાડવાનો અવકાશ છે.

 વિવિધતાનું આગવું મહત્વછે. પણ  બોલચાલની દરેકભાષામાં જ્ઞાનપદ્ધતિઓ ગર્ભિત હોય છે અને આપણે તેના વિશે ચર્ચાકરવાની જરૂર છે. જેમકે ભાષાનો પોતાનો ઇતિહાસ, તેનુસાહિત્ય (મૌખિક અને લેખિત), તેનોપ્રાદેશિક અર્થવ્યવસ્થા અનેલોકોના જીવન સાથેનો સંબંધ;જેરીતથી લોકો પોતાની આસપાસનીદુનિયાઅને આસપાસની બીજી ભાષાઓ સાથેના સંબંધોનેસમજે છે વગેરે.જેમ કે અમેરીકનભાષાવિદ નેન્સીડોરીયનલખે છે,“માનવ સમુદાયનો એવો એક મોટો વર્ગ છે જેની ભાષા ઉપર કોઇ પણ પ્રકારનુ જોખમ નથી; આ લોકો માટેપોતાના પૂર્વજોની ભાષાનો ત્યાગ કરી પોતાના સંતાનોને અન્ય કોઈ ભાષા શિખવા માટેની પ્રેરણા આપવાની વાત જ અકલ્પનીય છે.”

ભાષાઓનાસમૂહનો મતલબ છેપ્રતિકાર,અનેકજીવનદુનિયાઓ, જ્ઞાન પ્રણાલીઓ, સશક્તિકરણ અને ગતિશીલતા.આ કારણે જ તો બધા જ એકહથ્થું શાસક રાજ્યો આ પ્રકારના ભાષાકીય સમુહનેનાબુદ કરવા મથે છે.પ્રતિકારને જવા દો, પણ કઈ રીતે લોકો અન્ય ભાષાને તેના જન્મજાત બોલનારનીજેમ અસ્ખલિત બોલી શકે ખાસ કરીને જ્યારે આ વક્તાની માતૃભાષા અને રાષ્ટ્રભાષા એક જ હોય?ભાષાઓ અને બોલીઓની નાબૂદી એ આપખુદશાહી તરફનું પહેલું પગથિયું છે.

સાંસ્કૃતિક અભ્યાસના વિદ્વાન માધવ પ્રસાદદલીલ કરે છે કે આધુનિક લોકશાહી માટે અંગ્રેજી ભાષા અભિશાપ છેકેમકે બહુમતી ભારતીય સુધી તે પહોંચી શકતી નથી.તો શું હિંદીને લોકશાહી માટે વરદાન ગણી શકીએ? વર્તમાન સરકારની શિક્ષણ અને ભાષા સહિતની તમામ નીતિઓ જોતા હિંદીના પ્રોત્સાહનમાં લોકશાહીનો ઉદેશ્ય શોધવો પડે.

ભાષાશાસ્ત્ર, પુરાતત્વશાસ્ત્ર અને આનુવંશિકશાસ્ત્રમાંથી માહિતી પ્રાપ્ત કરી ટોની જોસેફનિર્દેશ કરે છે કે કઈ રીતે હડપ્પીય સભ્યતા એ સંસ્કૃત/ વૈદિક સંસ્કૃતિનીપુરોગામી છે.તેનો મતલબ કે સંસ્કૃત ક્યારેય પણહડપ્પીય સભ્યતાની ભાષા ન હતી.ઘણા બધા સૂચકો મુજબહડપ્પીય સભ્યતાની વણઉકેલાયેલી અસલભાષા દ્રાવિડીયન છે. તો શું આપણે રાષ્ટ્રીય ભાષા તરીકે દ્રાવિડીયન ભાષાજૂથ કે કોઈ એક દ્રાવિડીયનભાષાનેઘોષિતકરીશું? મારો મત મારી ભાષા ‘કોડવા’ માટે છે.

 

                   અનુવાદક- અલ્પેશકુમાર એન. મકવાણા

અંગ્રેજી સમાચારપત્ર ‘ધ ઇન્ડિયન એક્ષપ્રેસ’ સપ્ટેમ્બર ૨૦, ૨૦૧૯. લેખક સૌમ્યા દેચામ્માના સૌજન્યથી

કરો રક્ષા વિપદ માહિ in English

Protect me from misfortune is not prayer nine

Never shun misfortune is prayer mine

Want relief from the wrath of devil is not prayer mine

Can overcome the devil is prayer mine

Remove me from intrigue is not prayer mine

Never fumble in self realization is prayer mine

Unburden me is not prayer mine

Naturally become capable to carry is prayer mine

You steer through is not prayer mine

Strengthen me to survive is prayer mine

(translation work)    

                                                                  

 

 

 

 

 

Pratap Bhanu Editorial- A translation work